لغت نامه دهخدا قرنا. [ ق َ ] ( اِ ) کرنا. نای بزرگ. ( آنندراج ). در اصل خرنا بود به معنی نای بزرگ زیرا که خر به معنی کلان می آید و خای معجمه به کاف و قاف بدل شود. ( آنندراج از جواهرالحروف و غیاث اللغات ).
