کابل حفاظ دار

در بهر زلفش یک کابل وجدست و سماع در بهر چشمش یک بابل سحرست و فن است

ز کابل نخوا هی دگر بار سیم نه شاهان شوند از تو زین پس به بیم

مهان را سراسر ز کابل بخواند بخوان پسندیده‌شان برنشاند

ز کابل سپه کشته شد شش هزار ندانست کس خستگان را شمار

ور به پاس هم‌زبانی جانب کابل شوم دوستاران ادب بر سر نهند افسر مرا

فرامرز چون پیش کابل رسید به شهر اندرون نامداری ندید