لقمان حکیم

دانشنامه آزاد فارسی

از شخصیت های دورۀ عرب جاهلی و نام سورۀ سی ویکم قرآن. در این سوره دوبار از این نام یاد شده است. در کتب اسلامی لقمان را گاه پیامبر و بیشتر حکیم دانسته اند و به گفتۀ قرآن، خداوند به او حکمت بخشید (لقمان، ۱۲). در قرآن از او به منزلۀ انسانی خداشناس و فرزانه یاد می شود که به فرزندش پندهای حکیمانه می داد. قرآن برخی از سخنان لقمان را نقل کرده است. برخی از محققان شخصیت یا بعضی از سخنان او را با اِزوپ (← ازوپ) و گفته های حکیمانه اش همسان گرفته اند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] لقمان، نام مردی حکیم که اصلش حبشی بوده و در روزگار داود پیغمبر (علیه السّلام) می زیسته و در قرآن کریم نام وی آمده است: «و لقد آتینا لقمان الحکمة ان اشکر لله و من یشکر فانما یشکر لنفسه و من کفر فان الله غنی حمید؛ ما به لقمان حکمت عطا نمودیم. یعنی وی را خرد و دانش دادیم و هوش و بصیرت عطا کردیم».
در باره لقمان اختلاف کرده اند: برخی گفته اند: حکیم بوده و مقام نبوت را نائل نگشته است. بعضی او را پیامبر دانسته و حکمت را که در قرآن صفت وی آمده است به نبوت تفسیر نموده اند. یکی از دوستانش به وی گفت: مگر نه تو با ما چوپانی می کردی، این حکمت و دانش را از کجا و به چه سبب به دست آوردی؟! وی گفت: نخست خواست خداوند و اندازه گیری او، و دیگر صفاتی که در من وجود داشت و همان زمینه ساز لطف خدا گردید، و آنها عبارتند از: امین بودن، و راستگو بودن، و سکوت نمودن از آن چه که مرا سودی نباشد.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم