لذی

لغت نامه دهخدا

لذی. [ ل َ ذا ] ( ع مص ) لازم گرفتن کسی را و چسبیدن به وی. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

لازم گرفتن کسی را و چسبیدن به وی .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی حِجْرٍ: ممنوعیت با تحریم - قُرُق-فاصله -دامن - کنار-عقل (لذی حجر: صاحب عقل،اصحاب حجر: عبارتند از قوم ثمود ، یعنی قوم حضرت صالح علی نبینا وعلیه السلام و حجر اسم شهری بوده که در آن زندگی میکردهاند)
ریشه کلمه:
ذی (۲۴ بار)ل (۳۸۴۲ بار)