غلط گیر

لغت نامه دهخدا

غلط گیر. [ غ َ ل َ ] ( نف مرکب ) ناقد. نقدکننده. || مصحح. تصحیح کننده. آنکه نوشته و گفته دیگران را تصحیح کند.

فرهنگ عمید

۱. آن که غلط های یک متن چاپی را اصلاح می کند، نمونه خوان.
۲.آنچه با آن غلط های یک متن را اصلاح می کنند: لاک غلط گیر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه نوشته و گفته دیگران را تصحیح کند .

دانشنامه عمومی

غلط گیر (نوشت افزار). غلط گیر ابزاری است که با آن در نوشتارهای کاغذی غلط های املایی را پاک می کنند. از آن جا که نخستین نمونه های غلط گیر از نوع لاک های سفید غلط گیر بوده، در کل به آن لاک غلط گیر هم می گویند. لاک های غلطگیر مدل های چون مدل لاک، مدل خودکار فشاری و مدل نواری یا رول کشیدنی هستند.
یکی از نخستین غلطگیرها توسط بتی نسمیت گراهام اختراع شد.
• لاک غلط گیر
• غلط گیر نواری
• غلط گیر قلمی