لغت نامه دهخدا
چو غرشیده گشتی ز کین و ستیز
گرفتی ازو دیو راه گریز.لبیبی ( از فرهنگ رشیدی ) ( از فرهنگ نظام ).در آنندراج و انجمن آرا غرشنده آمده و شعر مذکور نیز به نون نقل گردیده است ولی ظاهراً غرشیده صحیح است که نعت مفعولی از مصدر غرشیدن مخفف غراشیدن است. رجوع به غرشیدن و غراشیدن شود.
