لغت نامه دهخدا زبان نگاه. [ زَ ن ِ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سخن نگاه. فهمانیدن مطلبی بوسیله نگاه. دلالت نگاه برمعنایی.
