لغت نامه دهخدا دادپیشه. [ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) که عدالت پیشه دارد. عدل پیشه. که عدل پیشه دارد : برد سرهنگ دادپیشه زپیش آن پریچهره را بخانه خویش.نظامی.
