لغت نامه دهخدا
خلان. [ خ ُل ْ لا ] ( ع اِ ) ج ِ خَلیل. ( منتهی الارب ) ( ازتاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ) : پسر گفت : ای پدر! فوائد سفر بسیار است از نزهت خاطر و تفرج بلدان و مجاورت خلان. ( گلستان سعدی ).
خلان. [ خ َ ] ( اِ ) لای و لجن ته حوض. ( ناظم الاطباء ).
