لغت نامه دهخدا طاس نگون. [ س ِ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) کنایه از آسمان است و عربان فلک خوانند. ( برهان ). کنایه از فلک و آسمان است. ( ناظم الاطباء ).
