صدپاره

لغت نامه دهخدا

صدپاره. [ ص َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) پاره پاره. بسیار چاک خورده :
غیرت حق بود با حق چاره نیست
کو دلی کز حکم حق صدپاره نیست.مولوی.این خرقه صدپاره ما دوختنی نیست.حافظ.

فرهنگ عمید

دارای پارگی و چاک های بسیار، پاره پاره.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنچه که پاره پاره شده بسیار چاک خورده .