فائح

لغت نامه دهخدا

فائح. [ ءِ ] ( ع ص ) بوی خوش دهنده. ( غیاث ). رجوع به فایح شود.

فرهنگ عمید

بوی خوش دهنده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال جذب فال جذب فال ابجد فال ابجد فال قهوه فال قهوه