تامپون

لغت نامه دهخدا

تامپون. [ پُن ْ ] ( فرانسوی ، اِ ) مأخوذ از تانپون فرانسه که در فارسی امروز در امور پزشکی متداول شده است و اصل آن گرفتن رخنه ای با چوب و سنگ و آهن و جز اینها است ولی در اصطلاح پزشکی بند آوردن خون و گرفتن رخنه ای با فشار دادن پنبه استریلیزه بر روی زخم است.

فرهنگ عمید

تکۀ کوچکی از پارچه، پنبه، یا اسفنج که برای جلوگیری از خون ریزی، یا جذب ترشحات، داخل حفره های بدن فرو می کنند.

فرهنگ فارسی

ماخوذ از تانپون فرانسه که در فارسی امروز در امور پزشکی متداول شده است و اصل آن گرفتن رخنه با چوب و سنگ و آهن و جز اینها است ولی در اصطلاح پزشکی بند آوردن خون و گرفتن رخنه با فشار دادن پنبه استریلیزه بر روی زخم است ٠

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:باغ جهان نما
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم