تشبه
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. خود را مانند دیگران کردن، شبیه دیگران شدن.
فرهنگ فارسی
۱-( مصدر ) مانند بودن شبیه بودن . ۲- خود را مانند دیگری کردن شبیه کردن. ۳ - ( اسم ) مانندی . جمع : تشبهات .
دانشنامه اسلامی
تشبّه عبارت است از اینکه شخصی در نحوه رفتار یا پوششی که- به لحاظ جنسیت، دین و یا غیر آن- نشانه و مشخّصه طایفهای از انسانها به شمار میرود، همانند آنان گردد مانند پوشیدن لباس زن توسط مرد و عکس آن و آویختن صلیب به گردن توسط مسلمان. از این عنوان در بابهای مختلف همچون صلات، حج، جهاد، تجارت و اطعمه و اشربه به مناسبت سخن رفته است.
احکام تشبه
برخی انواع تشبّه، حرام، برخی مکروه و برخی دیگر مستحب است.
تشبّه حرام
تشبّه مسلمان به کفار در استفاده از نشانههای ویژه مذهبی آنان که از شعائرشان محسوب میگردد، همچون صلیب حرام است.
تشبّه هریک از مرد و زن به دیگری در رفتار جنسی به معنای تخنث و تذکر حرام بلکه از گناهان کبیره است؛ لیکن تشبّه هریک از آن دو به دیگری در پوشش و غیر آن از هیئتها، مانند برداشتن زیر ابروها و آرایش صورت و رها کردن موی سر بسان زنان، از حیث حرمت و کراهت مورد اختلاف است. برخی مطلق تشبّه، برخی تشبّه در لباس و برخی دیگر، تشبّه توأم با اتخاذ آن به عنوان زی خود- نه به قصد دیگر مانند اظهار حزن و اقامه تعزیه- را حرام دانستهاند.
تشبّه مکروه
...
