تغ

لغت نامه دهخدا

تغ. [ ت َغ غ ] ( اِ ) آواز خوردن تخته به تخته ای یا چیز دیگر. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || آواز ترقه یا چاشنی که کم و خفیف باشد. ( یادداشت ایضاً ).

فرهنگ فارسی

آواز خوردن تخته به تخته یا چیز دیگر

دانشنامه عمومی

تغ ( به ارمنی: Տեղ ) یک سکونتگاه مسکونی در ارمنستان است که در استان سیونیک واقع شده است. در کیلومتری جنوب کاپان، مرکز استان سیونیک واقع شده است.
تغ ۲٬۴۴۳ نفر جمعیت دارد و در ارتفاع متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است.

ویکی واژه

معادل تیغ در زبان فارسی، اما در گذشته به شمشیر، خنجر، یا کارد نیز اطلاق می‌شده. تیه. تیغه.
تُغْ :در گویش گنابادی یعنی تپق زدن ، گردفتگی صدا
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم