معنی تخته سنگ

لغت نامه دهخدا

تخته سنگ. [ ت َ ت ِ س َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان بیضا در بخش اردکان شهرستان شیراز است که در هفتادویک هزارگزی جنوب خاوری اردکان و دوهزارگزی راه فرعی زرقان به بیضا قرار دارد.دامنه ای معتدل است و 161 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و محصولش غلات و چغندر است. شغل اهالی زراعت است وراه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

فرهنگ معین

( ~. سَ ) (اِمر. ) سنگ بزرگ با سطح هموار.

فرهنگ فارسی

دهی از دهستان بیضا در بخش اردکان شهرستان شیراز است که در هفتاد و یک هزار گزی راه جنوب خاوری اردکان و دو هزار گزی راه فرعی زرقان به بیضا قرار دارد دامنه معتدل و ۱۶۱ تن سکنه دارد آب آن از قنات و محصولش غلات و چغندر است و شغل اهالی زراعت است و راه مالرو دارد .

فرهنگستان زبان و ادب

{boulder} [زمین شناسی] قطعه سنگی با قطر بیشتر از 256 میلی متر

دانشنامه عمومی

تخته سنگ ( انگلیسی: Boulder ) یا گرداله در زمین شناسی به قطعاتی از سنگ گفته می شود که اندازه آن ها بزرگ تر از ۲۵٫۶ سانتی متر ( ۲۵۶ میلی متر ) است. قطعات سنگی کوچک تر از این اندازه را قلوه سنگ ( Cobble ) و سنگ ریزه یا ریگ ( Pebble ) می نامند. برخی از تخته سنگ ها ممکن است به اندازه ای کوچک باشند که با دست حرکت داده یا چرخانده شوند؛ در حالی که برخی دیگر بسیار بزرگ هستند. به طور کلی تخته سنگ بزرگ تر از اندازه ای است که یک شخص بتواند آن را جابه جا کند. قطعات کوچک تر را سنگ می نامند.
قطعات تخته سنگی در برخی سنگ های رسوبی مانند کنگلومرای درشت دانه و یخ نهشت یافت می شود.