لغت نامه دهخدا ( تتمة ) تتمة. [ ت َ ت ِم ْ م َ ] ( ع اِ ) تمام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تمامی چیز. ( ناظم الاطباء ). بقیه و آخر هر چیز. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). ضمیمه و ذیل. ( ناظم الاطباء ). التتمة؛ مایتم ُ به الشی ٔ. ( المنجد ) : تتمه حال ایشان در موضع خویش گفته شود. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 335 ). تتمه کفایت و معیشت در خواه کردند. ( تاریخ قم ص 252 ). || ( مص ) تتمیم. رجوع به تتمیم شود.
