لغت نامه دهخدا دوجانبه. [ دُ ن ِ ب َ / ب ِ ] ( ص نسبی ) ذوجنبتین. ( یادداشت مؤلف ). || ذات البین. دوسویی. دوطرفی : دوستی دوجانبه. احترام دوجانبه. قرارداد دوجانبه. محبت دوجانبه. خویش دوجانبه ؛ هم از طرف پدر و هم مادر یا هم نسبی و هم سببی. ( یادداشت مؤلف ).
