لغت نامه دهخدا
درود. [ دُ ] ( اِ ) به معنی صلوات است که از خدای تعالی رحمت و از ملائکه استغفار و از انسان ستایش و دعا و از حیوانات دیگر تسبیح باشد. ( برهان ) ( از غیاث ) ( از آنندراج ) ( از جهانگیری ). با لفظ گفتن و فرستادن و رسیدن و رساندن و دادن مستعمل است. ( آنندراج )
