پیست

لغت نامه دهخدا

پیست. ( ص ) پیس. ابرص. شخصی که علت برص و جذام داشته باشد. ( آنندراج ) ( برهان ). || مبروص.
پیست. ( فرانسوی ، اِ ) محوطه یا میدانی برای دو یا اسب دوانی یا بازی. || فضا و محلی مسطح اعم از مسقف یا غیرمسقف برای رقص.

فرهنگ معین

[ فر. ] (اِ. ) میدانی برای ورزش ، رقص و غیره .
(اِ. ) = پیس : شخص مبتلا به برص ، ابرص ، پیس .

فرهنگ عمید

میدان یا محلی که برای ورزش یا رقص آماده کرده باشند.
= پیس pis

فرهنگ فارسی

زمین مسابقه، میدان یامحلی برای ورزش یارقص
( اسم ) محوطه یا میدان آماده برای ورزش مسابقه رقص تاختگاه
محوطه یا میدانی برای اسب دوانی یا بازی

دانشنامه عمومی

پیست ( /piːst/ ) یک مسیر دارای علامت برای اسکی روی برف، اسنوبورد یا سایر ورزش های کوهستانی است.
این اصطلاح اروپایی فرانسوی است ( به معنای دنباله، آهنگ ) .
به طور معمول، درجه بندی پیست توسط تفرجگاه انجام می شود و درجه ها متناسب با سایر مسیرها در آن تفرجگاه است. اسکی بازها نباید فرض کنند درجه ها در دو تفرجگاه متفاوت کاملاً برابر است.
پیست (مجله). پیست ( انگلیسی: Paste ) ماهنامه ای است دیجیتال در حوزه موسیقی و سرگرمی که دفتر مرکزی اش در دیکاتر، جورجیا قرار دارد و استودیوهایی در منهتن و دونپورت، آیووا نیز دارد و به ولفگانگز والت تعلق دارد. این مجله کارش را به عنوان پایگاه اینترنتی در ۱۹۹۸ آغاز کرد. بین سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰ و پیش از انتشار برخط، به صورت چاپی منتشر می شد.

ویکی واژه

pista
می‌دانی برای ورزش، رقص و غیره.
پیس: شخص مبتلا به برص، ابرص، پیس.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم