( شریطة ) شریطة. [ ش َ طَ ] ( ع مص ) شریطه. لازم گرفتن چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). شرط در لازم گرفتن چیزی و اجرای آن در بیع و مانند آن. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) شرطنامه خرید و فروخت. ( مهذب الاسماء ). || شرط و پیمان. ج ، شَرائط. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). || ( ص ) شتر شکافته گوش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) بندی که جامه بر آن افکنند. ( مهذب الاسماء ) ( یادداشت مؤلف ). رژه. ( یادداشت مؤلف ). || گوسپندی که در گلوی آن نشان اندک و خفیف کنند، مانند نشان حجامت و رگ گردن آن را نبرند و خون نریزند... و این رسم جاهلیت است و فی الحدیث : لاتَأکلوا لشریطة. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || مشروطة. ( اقرب الموارد ). رجوع به مشروطة شود.
فرهنگ معین
(شَ طَ یا طِ ) [ ع . شریطة ] (اِ. ) ۱ - شرط و پیمان ، ج . شرایط (شرائط ). ۲ - دعا یا نفرینی که شاعر در اواخر قصیده به صورت «تا فلان باشد فلان باد» می آورد، تأبید.
فرهنگ عمید
۱. شرط، پیمان. ۲. (ادبی ) عبارتی که شاعر همراه دعا یا نفرین در پایان قصیده می آورد. ۳. پایان کار.
فرهنگ فارسی
شرطوپیمان، شرائطجمع ( اسم ) ۱ - شرط و پیمان جمع : شرایط ( شرائط ) . ۲ - دعا یا نفرینی که شاعر در اواخر به صورت تا فلان باشد و فلان باد می آورد تابید .
ویکی واژه
شرایط (شرائط) شریطة شرط و پیمان ؛ دعا یا نفرینی که شاعر در اواخر قصیده به صورت «تا فلان باشد فلان باد» می‌آورد؛ تأبید.
