فرهنگ معین (سُ ) [ تر. ] (ص . ) سواری که مایحتاج خود را به فتراک بسته و مسلح و مکمل یراق می راند ، ~ سوار زبده سوار.
فرهنگ فارسی ( صفت ) سواری که مایحتاج خود را بفتراک بسته و مسلح و مکمل یراق میراند سبای سوار زبده سوار .