کابال
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
واژه کابال از دانش عرفانی یهودی کابالا گرفته شده است. در زبان عبری کابالا به معنی دریافت کردن است و معمولاً به فهم عرفانی معانی مخفی تورات و متون یهودی گفته می شود، از زمان رنسانس گروهی اروپاییان غیریهودی این دانش را از یهودیان فراگرفتند و معمولاً آن را با دانش علوم خفیه مخلوط کردند.
اولین استفاده از لغت کابال برای توطئه گران بر ضد حکومت و یا فرهنگ به انگلستان باز میگردد. این واژه توسط چارلز اول و اولیور کرامول استفاده شده است. از حدود قرن ۱۷ این واژه به افرادی گفته می شود که در خفا به توطئه برمیخیزند.
