لغت نامه دهخدا
چلیم. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) چیزی که تنباکو در آن گذاشته آتش بر آن نهند. ( آنندراج ). مرادف چلم. ( از آنندراج ). مأخوذ از هندی چلم و سرغلیان. ( ناظم الاطباء ). در لهجه بلوچی قلیان :
ما چو طغرا بهواداری مینامئلیم
دستیار نی بدبوی چلیم اینجا کیست ؟.باقر کاشی ( از آنندراج ).رجوع به چلم شود.