پلی استر
دانشنامه عمومی
پلی استرها بیشتر در ساختار الیاف مصنوعی بکار می روند.
الیاف مصنوعی حاصل از دی متیل ترفتالات ( DMT ) یا اسید ترفتالیک و اتیلن گلیکول ( الیاف پلی استر استاندارد یا نوع تجاری تریلنٰ terylene ) یا از ۱ و ۴ در متیلول سیکلوهگزان ( نوع وستان ( vestan ) یا کودل ( kodel ) که به روش ذوب ریسی تولید می شوند.
تولید انبوه این الیاف از سال ۱۹۴۵ آغاز شده است و امروزه این لیف با تولید جهانی ۲۱ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ بیشترین سهم تولید را در بین الیاف به خود اختصاص داده است.
خصوصیات: چگالی g/cm۳ ۱٫۳۸، نیروی پارگی بسیار زیاد، الاستیسیتهٔ خوب، مقاومت سایشی، ثبات بسیار خوب نوری، مقاومت بالا در برابر اسیدهای معدنی و آلی ( در اسید سولفوریک غلیظ تجزیه می شوند )
الیاف پلی استر چروک و نمدی نمی شوند و همچنین جمع نمی شوند، به راحتی شستشو و به سرعت خشک می شوند. حالات قابل عرضه: نخ های فیلامنتی، الیاف مقطع ( قابل اختلاط با پشم، پنبه، و نوع قابل استفاده در فرش ) دسته الیاف، الیاف لایی، تک فیلامنت ها و پارچه های بی بافت ( به انگلیسی: spunbond fabric ) و انواع الیاف میان تهی الیاف هالو ( به انگلیسی: Hollow fiber ) و الیاف دو جزئی اند.
پلی استر لیفی گرمانرم ( به انگلیسی: thermoplastic fiber ) است و در اثر حرارت تغییر حالت می دهد درحالی که در دمای بالا مشتعل می شود. پلی استر بالاترین سختی و مدول کشسانی و هاشتبا جذب آب کم و حداقل جمع شدگی در اثر حرارت نسبت به الیاف مصنوعی دیگر را دارد. پلی استر غیراشباع ( UPR ) رزین ترموست است که فایبرگلاس های تقویت شده از پلی استر غیراشباع کاربردهای گسترده ای در بدنهٔ قایق ها و قسمت هایی از بدنهٔ خودروها دارد. با توجه به ترکیب زنجیره اصلی خود پلی استر می تواند:
پلی استر (فیلم). پلی استر ( انگلیسی: Polyester ) فیلمی در ژانر کمدی - درام به کارگردانی جان واترز است که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به دیواین، تب هانتر، و ادیت مسی اشاره کرد.
ویکی واژه
پولیستر: نوعی پلیمر که در ساختن بطری‌های پلاستیکی، الیاف مصنوعی، بدنة عایق‌ها و نوار مغناطیسی ضبط صوت به کار می‌رود.
