پایزن

لغت نامه دهخدا

پایزن. [ زَ ] ( ص مرکب ) اسیر. || خدمتکار. ( از فرهنگ شعوری ).

فرهنگ معین

(ص مر. ) ۱ - اسیر. ۲ - خدمتکار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- اسیر . ۲- خدمتکار .

ویکی واژه

اسیر.
خدمتکار.