وطواط. [ وَطْ ] ( ع اِ ) خفاش. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). شب پره. ( ناظم الاطباء ) ( دهار ). بلستک. شوپرک. ( مهذب الاسماء ). || پرستو. خطاف. ( ناظم الاطباء ). پرستو که آن را خطاف گویند و به هندی ابابیل نامند. ( از آنندراج ). نوعی از پرستوی کوهی. ( اقرب الموارد ) ( غیاث اللغات ) ( از ناظم الاطباء ). || غوک. ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) مرد بددل. ( دهار ). مرد سست عقل و رأی. ( اقرب الموارد ). مرد ضعیف و جبان و ترسو. ( ناظم الاطباء )( اقرب الموارد ). || الذی یقارب کلامه. ( اقرب الموارد ). مرد پرحرف پرگوی. ( ناظم الاطباء ). مردی که تند و جلد حرف زند. ( ناظم الاطباء ). || مردی که آواز او مانند گنجشک باشد. ( ناظم الاطباء ). وطواط. [ وَطْ ]( اِخ ) محمدبن ابراهیم کتبی وراق ( متوفی به سال 718 هَ.ق. ). او راست کتاب مناهج الفکر و مباهج العبر. وطواط. [ وَطْ ] ( اِخ ) محمدبن محمدبن عبدالجلیل بلخی ، ملقب به رشیدالدین. صاحب کتاب حدائق السحر فی دقائق الشعر و رسائل و اشعار به عربی و فارسی و کتاب ابکارالافکار و لغات القرآن. رجوع به شرح حال او در مقدمه حدائق السحر به قلم اقبال آشتیانی و کشف الظنون و معجم الادباء یاقوت چ اروپا ج 7 ص 91 و رشیدالدین وطواط در این لغت نامه شود.
فرهنگ معین
(وَ ) [ ع . ] (اِ. ) خفاش ، شب پره .
فرهنگ عمید
۱. (زیست شناسی ) خفاش، شب پره. ۲. مرد کم عقل و سست رٲی.
فرهنگ فارسی
خفاش، شب پره، مردکم عقل وسست رای (اسم ) خفاش
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:رشید وطواط، محمد (بلخ ۴۸۷/۴۸۰ـ ۵۷۸/۵۷۳ق)
