نوافل

لغت نامه دهخدا

نوافل. [ ن َ ف ِ ] ( ع اِ ) ج ِ نافلة. عبادات مستحب. رجوع به نافلة شود : و به ایفای نذور و نوافل قیام کرد. ( سندبادنامه ص 279 ). || ج ِ نافله ، به معنی نبیره و فرزندزاده : در میهنه در منزل خواجه مؤید که از نوافل شیخ ابواسعید ابوالخیر است نزول فرموده بودند. ( انیس الطالبین ص 105 ).

فرهنگ معین

(نَ فِ ) [ ع . ] (اِفا. ص . ) جِ نافله ، نمازهای سنت که واجب نباشد، نمازهای مستحب .

فرهنگ عمید

= نافله

فرهنگ فارسی

جمع نافله
(اسم صفت ) جمع نافله نمازهای سنت که واجب نباشدنمازهای مستحب .

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] نوافل (ابهام زدایی). نوافل ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد، اما بیشترین کاربرد آن درباره نمازهای مستحبی است.

ویکی واژه

جِ نافله ؛ نمازهای سنت که واجب نباشد، نمازهای مستحب.