نشأ

لغت نامه دهخدا

نشا. [ ن َ ] ( ع اِ ) بوی خوش یا رایحه و بو، مطلقاً. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). بوی خوش. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نشاء شود. || مأخوذ از نشاسته فارسی و به معنی آن. ( ناظم الاطباء ). نشاسته ، فارسی معرب است که شطری از آن حذف شده ، چنانکه منازل را منا گویند. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد از صحاح ). نَشاء. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( المنجد ) ( اقرب الموارد ). رجوع به نشاء شود.
نشا. [ ن ِ ] ( اِ ) شامل. ( برهان قاطع ) ( از برهان جامع ). محتوی. ( حاشیه برهان از برهان جامع ). || بته پاره ای نباتات که از جائی به جای دیگر نقل کرده غرس کنند. بته ها که برای نشا کردن از زمین برکنده باشند. ( یادداشت مؤلف ). || نشاسته که از آن پالوده پزند. ( برهان قاطع ). نشاسته. نشاستج. ( زمخشری ). در عربی نشاسته را گویند. کلمه نشا نام عمومی و معمولی نشاسته در مصر است. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). || عمل نشا کردن. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به نشا کردن شود.

فرهنگ معین

( نشأ ) (نَ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) نو پیدا شدن . ۲ - روییدن ، رستن ، نمو کردن . ۳ - پرورش یافتن . ۴ - (اِمص . ) نوپیدایی . ۵ - رویش ، پرورش .
(نَ ) [ ع . نشاء ] (اِ. ) ۱ - روییدن ، نمو کردن . ۲ - در فارسی بوته یا قلمه را در جایی کاشتن تا بعد آن را به جای دیگر انتقال دهند.

فرهنگ عمید

۱. (کشاورزی ) قلمۀ درخت که در محل مخصوصی در کنار هم بکارند تا بعد به جای دیگر انتقال بدهند، بوتۀ گل.
۲. (اسم مصدر ) [قدیمی] روییدن، نمو کردن، پرورش یافتن.
* نشا کردن: (مصدر متعدی ) (کشاورزی ) جابه جا کردن قلمۀ درخت یا بوتۀ گلی که تازه سبز شده.

فرهنگ فارسی

۱ - نو پیدا شدن . ۲ - روییدن رستن نمو کردن . ۳ - پرورش یافتن . ۴ - ( اسم ) نو پیدایی . ۵ - رویش . ۶ - پرورش .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی نَّشَأْ: که بخواهیم (جزمش به دلیل این است که شرط شده به جمله بعدی :"إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِّن ﭐلسَّمَاءِ ءَایَةً ")
معنی یُنْشِئُ: پدید می آورد (نشا و نشاة به معنای احداث و تربیت چیزی است)
معنی یُنَشَّأُ: پرورش می یابد (نشا و نشاة به معنای احداث و تربیت چیزی است)
معنی نَّشْأَةَ: ایجاد و تربیت - خلقت (نشا و نشاة به معنای احداث و تربیت چیزی است)
معنی نُنشِئَکُمْ: که شما را پدید آوریم- که شما را آفرینشی تازه و جدید بخشیم(از نشا و نشاة به معنای احداث و تربیت چیزی است)
ریشه کلمه:
شی ء (۵۱۹ بار)