مدیحه سرا

لغت نامه دهخدا

مدیحه سرا. [ م َ ح َ / ح ِ س َ] ( نف مرکب ) مدیح سرا. مدیح گوی. رجوع به مداح شود.

فرهنگ معین

( ~ . سَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) آن که عادت یا گرایش به سرودن مدیحه دارد، مدیحه گو.

فرهنگ عمید

شاعری که در مدح دیگران شعر می گوید.

فرهنگ فارسی

مدیح سرا

ویکی واژه

آن که عادت یا گرایش به سرودن مدیحه دارد، مدیحه گو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال تاروت فال تاروت فال راز فال راز فال تک نیت فال تک نیت