لافزن
لاف زن. [ زَ] ( نف مرکب ) خودستا. خودنما. صلف. متصلف تأه. جعظری. تیاه. تیهان. صلاّف ، جعظار؛ کوتاه درشت لاف زن. جعظارة؛ کوتاه سطبر لاف زن کم عقل. تیار؛ مرد متکبر شوریده عقل لاف زن. ( منتهی الارب ).
۱. آن که لاف بزند.
۲. خودستا.
۱- خودستا متکبر : هر خرامند. بکبر لاف زن خویشتن ستای . ۲- مدعی باطل .
