قورت دادن

لغت نامه دهخدا

قورت دادن. [ دَ ] ( مص مرکب ) در تداول ، فروبردن. بلعیدن. رجوع به قورت شود.

فرهنگ معین

(دَ ) (مص م . )بلعیدن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بلعیدن بلع کردن ٠ یا قورت دادن آب دهان ٠ فرو بردن بزاق ٠
در تداول فرو بردن بلعیدن

ویکی واژه

deglutire
بلعیدن.