فوته

لغت نامه دهخدا

فوته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) دستار. رومال.فوطه معرب آن است. ( فرهنگ فارسی معین ) :
دست فلک ز هودج خضرای آسمان
ازبهرکله فوته منجوق خور گشاد.؟ ( از جوامعالحکایات ).|| لنگ گرمابه. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فوطه شود.

فرهنگ معین

(تِ ) (اِ. ) ۱ - دستار، حوله . ۲ - لنگ حمام .

فرهنگ عمید

= فوطه

فرهنگ فارسی

دستار، هوله، لینگ حمام، بعربی فوطه میگویند
( اسم ) ۱ - دستار رومال : دست فلک ز هودج خضرای آسمان از بهر کله فوته منجوق خور گشاد . ۲ - لنگ ( گرمابه )

ویکی واژه

دستار، حوله.
لنگ حمام.