فستق

لغت نامه دهخدا

فستق. [ ف ُ ت ُ / ت َ ] ( معرب ، اِ ) پسته. ( فرهنگ فارسی معین ). و درختی است شبیه حبةالخضرا و معرب پسته فارسی است. ( از اقرب الموارد ) :
شاه انجم از قبای فستقی
همچو فستق ز استخوان آمد برون.خاقانی.که برو کتاب تا مرغت خرم
یا مویز و جوز و فستق آورم.مولوی.قشر جوز و فستق و بادام هم
مغز چون آکندشان شد پوست کم.مولوی.
فستق. [ ف َ ت َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان رزقچای بخش نوبران شهرستان ساوه ، دارای 739 تن سکنه است. آب آن از زه آب رودخانه مزدقانچای و محصول عمده اش غله ، بادام ، انگور، گردو، میوه و بنشن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ معین

(فُ تُ ) [ معر. ] (ص نسب . ) پسته .

فرهنگ عمید

= پسته

فرهنگ فارسی

دهی است جزو دهستان رزق چای بخش نوبران شهرستان ساوه واقع در ۴/۵ کیلومتری مغرب مرکز بخش و ۳ کیلومتری راه عمومی کوهستانی و سردسیر ۷۳۹ تن سکنه رودخانه ( اززه آب مزدقان چای ) محصول غلات بادام انگور گردو و انواع میوه بنشن شغل زراعت گله داری قالیچه و جاجیم بافی .
پسته

دانشنامه عمومی

فستق روستایی است از توابع بخش نوبران شهرستان ساوه در استان مرکزی ایران.
محصولات این روستا گردو و بادام هست
این روستا در دهستان بیات قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۱۸ نفر ( ۱۰۴ خانوار ) است.

ویکی واژه

پسته
پسته
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت فال تک نیت فال تک نیت