لغت نامه دهخدا فر زدن. [ ف ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) چین و شکن دادن موی را با آلتی آهنی که آن را داغ کنندو با شیوه ای مخصوص بر موی نهند. رجوع به فِر شود.
فرهنگ معین (فِ. زَ دَ ) [ فر - فا. ] (مص م . ) آرایش کردن موی سر و ایجاد چین و شکن و تاب با آلات مخصوص .
