غیب گویی
غیبگویی. [ غ َ / غ ِ ] ( حامص مرکب ) عمل شخص غیبگو. خبر دادن از نهان. گفتن غیب. پیشگویی. رجوع به غَیب و غیبگو شود.
( ~ . ) [ ع - فا. ] (حامص . ) خبر دادن از رازهای پنهان .
غیب گفتن، خبر دادن از اسرار و امور نهانی.
حالت و عمل غیبگوی اخبار از مغیبات .
خبر دادن از رازهای پنهان.
