عانیه

لغت نامه دهخدا

( عانیة ) عانیة. [ ی َ ] ( ع ص ) مؤنث عانی. یقال : امراءة عانیه ؛ زن اسیر و بندی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
عانیة. [ نی ی َ ] ( ص نسبی ) مؤنث عانی منسوب به عانة است که دهی است بر فرات. رجوع به عانة شود. ( منتهی الارب ). || شرابی است منسوب به عانات و هی موضع من ناحیة الجزیره. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ معین

(یِ ) [ ع . عانیة ] (ص . ) ۱ - مؤنث عانی ، زن بندی و گرفتار. ۲ - زن (بدان جهت که چون شوی بر او ظلم کند کسی به فریادش نرسد )، ج . عوانی .

ویکی واژه

عانیة
مؤنث عانی ؛ زن بندی و گرفتار.
زن (بدان جهت که چون شوی بر او ظلم کند کسی به فریادش نرسد)
عوانی.