سید محمدمهدی بن مرتضی بن محمد طباطبایی بروجردی، معروف به علامه بحرالعلوم، از برجستهترین چهرههای علمی و فقهی شیعه در سدههای دوازدهم و سیزدهم هجری قمری بهشمار میرود. وی در خاندانی اصیل و اهل علم در بروجرد دیده به جهان گشود و از همان آغاز، استعداد درخشانش در فراگیری علوم اسلامی نمایان شد. ایشان برای تکمیل تحصیلات خود راهی نجف اشرف شد و در محضر بزرگانی چون وحید بهبهانی و سید مهدی بحرالعلوم شاگردی کرد. او بهزادی به مقام اجتهاد نایل آمد و بهعلت عمق دانش و تسلط کمنظیرش در علوم مختلف، به «بحرالعلوم» یعنی دریای علوم ملقب گشت. علامه بحرالعلوم علاوه بر مقام علمی والا، از نظر اخلاقی و معنوی نیز الگویی برجسته بود و همواره به زهد و سادهزیستی شناخته میشد. آثار و تألیفات ارزشمند او بهویژه در زمینه فقه و اصول، تا به امروز از مهمترین منابع تحقیقی حوزههای علمیه محسوب میشود و یاد و نام او در میان طلاب و علماء زنده است.
علامه طباطبائی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جمله سازی با علامه طباطبائی
وی کارشناسی حقوق را در سال ۱۳۶۸ و کارشناسی ارشد حقوق خصوصی را در سال ۱۳۷۰ از دانشگاه شهید بهشتی، و مدرک دکترا خود رادر سال ۱۳۸۷ از دانشگاه علامه طباطبائی اخذ کرد.