طرفین

لغت نامه دهخدا

طرفین. [ طَ رَ ف َ ] ( ع اِ ) تثنیه طرف. دو طرف. دو کرانه. ( فرهنگستان ).
- کریم الطرفین ؛ نیک اصل از پدر و مادر. ( مهذب الاسماء ).
|| دو طرف. دو حد. مقدمتین قیاس که مشترک بین آن دو نباشد.

فرهنگ معین

(طَ رَ فِ ) [ ع . ] (اِ. ) دوطرف ، دو جانب .

فرهنگ عمید

دوطرف، دوجانب، دوسو، دوکرانه.
* طرفین دعوی: (حقوق ) مدعی و مدعی علیه.

فرهنگ فارسی

۱ - دو طرف دو جانب دو سوی : طرفین شخص ( راست و چپ وی ) طرفین رودخانه ( در ساحل راست و چپ ) . ۲ - دو طرف مقابل ( دو شخص دو گروه دو لشکر دو دولت ) .

ویکی واژه

دوطرف، دو جانب.