صف زدن

لغت نامه دهخدا

صف زدن. [ ص َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) رده بربستن. صف کشیدن :
همه شهر یکسر پر از لشکرش
کمربستگان صف زده بر درش.فردوسی.ای خیل ادب صف زده اندر کنف تو
ای علم زده بر در فضل تو معسکر.ناصرخسرو.چون ندیدند شاه را در غار
بر در غار صف زدند چو مار.نظامی.گرد رخت صف زده است لشکر دیو و پری
ملک سلیمان تراست گم مکن انگشتری.حافظ.رجوع به صف شود.

فرهنگ معین

(صَ. زَ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) صف کشیدن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) صف کشیدن رده بستن .

ویکی واژه

صف کشیدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم