شیست
دانشنامه عمومی
شیست های متفاوت بر اساس کانی های اصل تشکیل دهندهشان نامگذاری می گردند. به عنوان مثال شیستی که به شکل اولیه مشتمل بر بیوتیت و موسکویت باشد را میکاشیست می نامند. بسیاری از شیست ها در واقع میکاشیست هستند؛ اما انواع گرافیت شیست و کلریت شیست نیز در این میان رایج می باشند. شیست ها همچنین به دلیل وجود ترکیبات معدنی خاص ( کانی ) یا حتی غیر معمول همانند گارنت، تورمالین و گلوکوفان به ترتیب گارنت شیست، تورمالین شیست و گلوکوفان شیست نامگذاری می گردند.
دانه های منحصر به فرد درون شیست که به واسطه دما و فشار به حالت فلسی شکل درآمده اند را می توان با چشم غیر مسلح مشاهده نمود. شیست از لحاظ مشخصه، برگواره می باشد که این حالت مبین سهولت جدایش کانی های خاص به صورت فلسی یا صفحه ایی از آن می باشد. واژه شیست نهایتاً از کلمه یونانی ( σχίζειν ) ( schízein ) به معنای جدایش و تقسیم اخذ شده است که به سهولت جدایش شیست در طول سطوحی که کانی های صفحه ایی در امتداد آن قرار گرفته اند، اشاره دارد.
بسیاری از شیست ها از رُس ها و گِل هایی مشتق شده اند که به واسطه عبور از فرآیندهای متوالی دگرگونی مشتمل بر تولید: شیل، اسلیت و فیلیت ها به عنوان مراحلی میانی، ایجاد شده اند. برخی از شیست ها نیز از سنگ های آذرین ریزدانه همچون بازالت ها و توف ها مشتق شده اند.
دانشنامه آزاد فارسی
شیسْت
نوعی سنگ دگرگونی حاوی میکا یا کانی ورقه ای یا سوزنی دیگری. بلورهای آن ها چنان آرایش یافته اند که برگ وارگی (بافت صفحه ای (تخت)) پیدا می کنند. این ویژگی را شیست سانی می نامند. شیست ممکن است با کانی های دیگری، ازجمله گارنت، همراه باشد.
