لغت نامه دهخدا
غلفاء. [ غ َ ] ( اِخ ) لقب سلمة، عموی أمرؤ القیس بن حجر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( تاج العروس ).
غلفاء. [ غ َ ] ( اِخ ) لقب معدی کرب بن حارث، بدان جهت که او نخستین به مسک موی را غالیه کرده است. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). رجوع به کتاب التاج ص 208 و البیان و التبیین ج 3 ص 231 و رجوع به معدی کرب شود.
