شهبانو

لغت نامه دهخدا

شهبانو. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) شاه بانو. بانوی شاه. ملکه.

فرهنگ معین

(شَ ) (اِمر. ) ملکه ، همسر شاه .

فرهنگ عمید

بانوی شاه، ملکه.

فرهنگ فارسی

شاه بانو، بانوی شاه، ملکه
( اسم ) شهربانو ملکه . توضیح طبق فرمان محمد رضا شاه پهلوی ( ۱۳۴٠ ه . ش ) ملکه ایران بلقب فوق خوانده شد ٠

فرهنگ اسم ها

اسم: شهبانو (دختر) (فارسی) (تلفظ: shah banu) (فارسی: شَهبانو) (انگلیسی: shah banu)
معنی: شاه بانو ملکه، همسر شاه

ویکی واژه

ملکه، همسر شاه.