شفرا. [ ش َ ] ( اِ ) چرب زبانی و چاپلوسی. ( فرهنگ فارسی معین ) ( حاشیه دیوان ناصرخسرو ). این کلمه نه فارسی است نه عربی و نمیدانم این معنی را در حاشیه از کجا به آن داده اند. ( یادداشت مؤلف ) : چون کودکان بخیره همی خرّی زین گنده پیر لابه و شفرا را.ناصرخسرو.
