معنی شرمگاه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

شرمگاه. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) آلت تناسل و شرم مرد و زن. ( ناظم الاطباء ). به معنی عورت است. ( انجمن آرا ). مرادف شرمجای. ( آنندراج ). خربت. ( منتهی الارب ). معرنفط. ( منتهی الارب ). آنجا که آلت تناسل جای دارد. محل عورت مرد یا زن از قبل ودبر. عورت. قبل و دبر. شرم. فرج. نهانگاه. سوآت. هریک از دو قسمت پوشیدنی از پیش و پس اعم از مرد و زن : لیبدی لهما ما وری عنهما من سؤاتهما؛ تاآشکار گرداند بر ایشان آنچه پوشیده بود از نظر ایشان از شرمگاه ایشان. ( قرآن 20/7 ). ( یادداشت مؤلف ).
خالی است به شرمگاهت ای مه که گر او
در چشم بود دیده نباشد مگر او.امیرخسرو دهلوی ( از آنندراج ).رجوع به شرم و شرم جای شود.

فرهنگ معین

( ~ . ) (اِمر. ) آلت تناسلی (مرد یا زن . )

فرهنگ عمید

آلت تناسلی، شرم جای.

فرهنگ فارسی

آلت تناسل، فرج زن، آلت تناسل مرد
آلت تناسل ( مرد یا زن ) شرمجای .

دانشنامه آزاد فارسی

شَرْمْگاه (pubes)
بخش پایینیِ جلویِ تنۀ انسان، و ناحیه ای که اندام های جنسی بیرونی در آن واقع اند. ساختار استخوانی زیر این قسمت، با نام قوس شرمگاهی، از اتصال دو استخوان شرمگاهی تشکیل می شود که در واقع بخش های پیشین استخوان ران اند. در زن ها، این ساختار به نسبت مردان پیش آمده تر است و باعث ایجاد فضای بیشتر برای عبور سر نوزاد در هنگام تولد می شود. این قسمت لایه ای از بافت همبند و بافت چربی دارد که از سر نوزاد در حین تولد محافظت می کند. این بخش به تپۀ ونوس معروف است.