لغت نامه دهخدا برندک. [ ب َ رَ دَ ] ( اِ ) کوه کوچک و پشته خرد، و بعضی گویند که در میان دشت و صحرا واقع باشد. ( از برهان ) ( از آنندراج ). || خبث الحدید. || قفل و زرفین و دربند. || قسمی از آمله و هلیله. ( ناظم الاطباء ).
