اعتوار

لغت نامه دهخدا

اعتوار. [اِ ت ِ ] ( ع مص ) دست بدست گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || از یکدیگر فراگرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || همدیگر بنوبت گرفتن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بنوبت همدیگر گرفتن چیزی را. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - دست به دست دادن . ۲ - به یکدیگر عطا کردن .

ویکی واژه

دست به دست دادن.
به یکدیگر عطا کردن.