لغت نامه دهخدا
اریان.[ اَ ] ( اِخ ) ایران. نام کوکبی است. ( قاموس فرانسوی و عربی محمد نجاری بک ).
اریان. [ اَ ] ( اِخ ) نامی است که استرابون مورخ بناحیت قدیم آسیا موسوم به ( ( اری - اریا ) ) داده است. یونانیان عموماً ( ( اریان ) ) را بممالکی که در تحت حکومت و سلطه ایرانیان بوده است ، اطلاق کرده اند. طبق قول سترابون ( ( اریان ) ) شامل پارس ، ماد، باختر و سغد بوده است. رجوع به آری و اریا و اریائی و ایران شود.