سفینه فضایی به وسیله‌ای گفته می‌شود که برای سفر به فضا طراحی و ساخته شده است. این وسایل می‌توانند برای مقاصد مختلفی از جمله تحقیق، اکتشاف، انتقال انسان یا بار به فضا، و ارتباطات فضایی مورد استفاده قرار گیرند.
انواع سفینه‌های فضایی
سرنشین‌دار: این نوع سفینه‌ها برای حمل انسان به فضا طراحی شده‌اند. به عنوان مثال، فضاپیماهای آپولو که برای سفر به ماه و ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) استفاده می‌شوند.
بدون سرنشین: این سفینه‌ها بدون حضور انسان عمل می‌کنند و برای تحقیق و اکتشافات فضایی، مانند کاوشگرهای مریخ، به کار می‌روند.
ماهواره‌ها: این وسایل برای هدف‌های خاصی مانند ارتباطات، پیش‌بینی آب و هوا، و جمع‌آوری داده‌های علمی به مدار زمین و دیگر سیارات پرتاب می‌شوند.
محموله‌های فضایی: این نوع سفینه‌ها برای حمل بار به ایستگاه‌های فضایی یا فضاپیماهای دیگر طراحی شده‌اند.
اجزای اصلی سفینه فضایی
بدنه: ساختار اصلی سفینه که شامل محفظه‌های مختلف برای تجهیزات و فضانوردان (در صورت وجود) است.
سیستم‌های نیروی محرکه: این سیستم‌ها برای ایجاد نیروی لازم برای پرتاب و حرکت در فضا استفاده می‌شوند. شامل موتورهای راکتی و سیستم‌های سوخت‌رسانی می‌شوند.
سیستم‌های کنترل: این سیستم‌ها برای هدایت و کنترل مسیر سفینه استفاده می‌شوند و شامل تجهیزات ناوبری و ارتباطی هستند.
سیستم‌های حفاظتی: برای محافظت از فضانوردان و تجهیزات در برابر شرایط سخت فضایی، مانند تشعشعات و دماهای شدید طراحی شده‌اند.
سیستم‌های زندگی: در سفینه‌های سرنشین‌دار، این سیستم‌ها برای تأمین نیازهای زیستی فضانوردان، از جمله اکسیژن، غذا و آب، طراحی شده‌اند.
