ادباء

لغت نامه دهخدا

ادباء. [ اُ دَ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ادیب. ادب دارندگان. ادب دهندگان. ( غیاث اللغات ) : اکناف و الطاف ایشان مقصد غرباء و ادباء اطراف شده. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 275 ).
ادباء. [ اِ ] ( ع مص ) اِدباءِ عَرْفَج ؛ بسیار برگ آوردن شوره گیاه ، چنانکه ملخ مانند گردد. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(اُ دَ ) [ ع . ] (ص . اِ. ) جِ ادیب ، مردمان دارای ادب و فرهنگ .

ویکی واژه

جِ ادیب ؛ مردمان دارای ادب و فرهنگ.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم